” آدرال ” زندگیم رو تنظیم میکرد

“اولین باری که امتحانش کردم سال سوم کالج بودم. از یه نفر تو کتابخونه خریدمش. دانشجوی تئاتر بودم و بخاطر اجرای سال آخرم به شدت تحت فشار بودم. اون قرص خیلی بهم انرژی داد.یه لیست 7 صفحه‌ای از موسسات بازیگری نیویورک درست کردم و همه‌ی اطلاعاتشون مثل آدرس، تخصص و نحوه‌ی تماس باهاشون رو توش نوشتم. آدرال باعث شد دست بکار بشم . بازیگر بودن تو نیویورک سخته. باید علاقه‌ی زیادی بهش داشته باشید. اما من همیشه افسرده و بی‌انگیزه بودم. فکر میکردم بالاخره راه حلش رو پیدا کرده‌ام.رفتم پیش یه روانپزشک و بهش گفتم برام یه نسخه بنویسه. خریدنش آسون بود. اوایل هفته‌ ای یکی مصرف میکردم و بعد شد یکروز درمیون. زندگیم رو براساس اون تنظیم کرده بودم.کار به جایی رسید که دیگه از خونه بیرون نمیرفتم. هیچ کار مثبتی انجام نمیدادم، فقط کارهای روتین مزخرف. شعر مینوشتم، وبسایتم رو مرتب میکردم، و برای آدم‌هایی که درست نمیشناختمشون پیام میفرستادم. نمیتونستم بخوابم و غذا هم خیلی کم میخوردم.وقتی مصرف آدرال رو قطع کردم، احساس چندش‌آوری داشتم. بدنم رو داشتم نابود میکردم. اما یه نکته در مورد آدرال این هست که، اگر شما چیزی نگید، هیچکس متوجه موضوع نمیشه. ظاهراً باانگیزه و سختکوش به نظر میرسید، اما به طرز وحشتناکی معتاد شده‌اید.** شبیه خودتون هستید، ولی واقعاً خودتون نیستید**.”