ایده های یک دوستدار طبیعت

وقتی هجده سالم بود یه گروه دانش‌آموز برای یه “برنامه رشد اجتماعی جوانان” از انگلیس به غنا اومدن. اون یه برنامه گرون قیمت بود که هزاران پوند هزینه‌اش میشد. اما من تونستم رایگان عضو گروه بشم چون اونها به یه غنایی احتیاج داشتن که در مورد تنوع فرهنگی منطقه اطلاعات داشته باشه. برنامه شامل خدمات اجتماعی و طبیعت گردی بود، و ما تو همین دریاچه کانوسواری (قایق سواری) میکردیم. تمام مدت من به این فکر میکردم که این منابع طبیعی چقدر درآمدزایی داشت و چقدرش داشت از غنا خارج میشد. و تصمیم گرفتم برای غنا از محیط زیست خودش درآمدزایی کنم. بنابراین پنج سال پیش، بعد از فارغ التحصیلی از کالج، یه شرکت طبیعت گردی در سطح جهانی تاسیس کردم. ما دوازده تا کارمند تمام وقت و بیست و پنج نقطه طبیعت گردی داریم. از همه مهمتر به نظرم ما فرهنگ طبیعت گردی رو داریم تو کشور جا میندازیم. اوایل هفتاد درصد از مشتری هامون خارجی بودن اما الان هشتاد درصدشون غنایی هستن. پشت سر من جزیره سروایول هست، که جدیدترین و مخاطره آمیزترین پروژه من محسوب میشه. یه میدان بازی موانع اونجا ساختم و امیدوارم یه روز بتونم بزرگترین زیپ لاین دنیا رو هم بسازم و باعث بشم غنا هم یکی از مقاصد طبیعت گردی مردم دنیا بشه.”(آکرا، غنا)